Fundusz miesiąca PKO Stabilnego Wzrostu

PKO Stabilnego Wzrostu jest subfunduszem mieszanym, co oznacza, że w jego portfelu znajdują się zarówno instrumenty udziałowe (akcje) jak i instrumenty dłużne (obligacje). Przeważającą część portfela stanowią polskie obligacje skarbowe, które zwiększają przewidywalność inwestycji i ograniczają zmienność. Mniejszą część portfela (do 40%) stanową akcje polskich i zagranicznych spółek, które zwiększają potencjał wyższych wyników w dłuższym terminie.  

Na tle innych funduszy z grupy stabilnego wzrostu, subfundusz PKO TFI wyróżnia się jedną z najniższych poziomów zmienności oraz bardzo dobrą relacją zysku do ryzyka. Fundusz został oceniony również na 4 gwiazdki wg Analiz Online, niezależnego ośrodka badawczego, co oznacza, że jego wysoka jakość powinna przekładać się na ponadprzeciętne wyniki na tle grupy w średnim i długim terminie.

CO WPŁYNĘŁO NA WYNIK SUBFUNDUSZU W 1Q (+3,9%)
I W CIĄGU OSTATNICH 12 MIESIĘCY (+5,9%)?

Niezależnie od okresu jaki bierzemy pod uwagę, ponadprzeciętne wyniki subfunduszu PKO Stabilnego Wzrostu w stosunku do konkurencji są wypadkową kilku czynników:

• decyzji alokacyjnych na poziomie klas aktywów (czyli decyzji jaka część portfela jest ulokowana w akcjach, a jaka w obligacjach)
• decyzji alokacyjnych na poziomie poszczególnych obszarów geograficznych i sektorów na rynku akcji (jaka część portfela zainwestowana jest w polskich, a jaka w zagranicznych akcjach oraz w jakich sektorach)
• decyzji alokacyjnych w części dłużnej portfela (decyzje jaki udział w portfelu powinny mieć papiery skarbowe, jaki papiery korporacyjne, jaki termin zapadalności obligacji jest odpowiedni w danym czasie – czy dłuższy czy krótszy)
• aktywnego podejścia do zarządzania ekspozycją walutową. Co do zasady ekspozycja walutowa w subfunduszu jest zabezpieczona, ale zarządzający mają możliwość aktywnej ekspozycji walutowej w części portfela, jeśli mają silne uzasadnienie takiej decyzji.

Patrząc na wyniki subfunduszu za pierwszy kwartał 2017 roku i wyniki szerokich indeksów akcji i obligacji, można zauważyć, że część akcyjna portfela (pomimo, że stanowiła niewielki udział) była tą, która odpowiadała za większą część wzrostu ceny jednostki. Akcje polskie, które przeważają w części udziałowej zyskały w Q1 +11,9% (WIG), natomiast akcje europejskie i amerykańskie, które stanowią uzupełnienie portfela zyskały +5,5%. Część dłużna, choć również kontrybuowała in plus do wyniku subfunduszu w pierwszym kwartale, miała relatywnie mniejsze znaczenie ze względu na słabsze zachowanie obligacji w stosunku do rynku akcji. Indeks polskich obligacji skarbowych ML Pol Gov >1 zyskał w Q1 +1,6%.

W horyzoncie ostatnich 3 miesięcy w części akcyjnej portfela największy wpływ miały decyzje zarządzającego dotyczące zwiększonej ekspozycji na:

• sektor bankowy oraz ubezpieczeniowy w Polsce (np. PKO BP, Alior Bank, BZWBK, PZU)
• segment gier komputerowych (np. CD Projekt, Ubisoft)
• sektor użyteczności publicznej, zarówno w Polsce jak i Europie Zachodniej (np. PGE, Tauron, Enea)
• sektor europejskich banków (np. Erste Group Bank)

Dodatkowo na dobry wynik części akcyjnej w Q1 wpływ miało selekcyjne podejście do amerykańskiego i europejskiego sektora dóbr konsumenckich i inwestycja w spółki, które zdaniem zarządzających miały ponadprzeciętne perspektywy wzrostu (np. amerykańska spółka produkująca obuwie markowe czy europejska spółka, właściciel sieci dyskontów).

Analizując wynik za ostatnie 12 miesięcy, jeszcze bardziej można wskazać na część akcyjną, jako tą generującą przeważającą część wyniku, gdyż był to okres pomyślny na większości giełdowych parkietów. Akcje rynków wschodzących wzrosły w ostatnich 12m o +17,2%, natomiast akcje rynków rozwiniętych o +14,8%. Ponownie polskie obligacje skarbowe w tym samym czasie miały głównie efekt stabilizatora zmienności. Ich wynik za ostatnie 12m to +0,2%.

W horyzoncie ostatniego roku, po stronie akcyjnej decyzje zarządzającego o przeważeniu polskiego sektora bankowego, polskiego i europejskiego sektora surowcowego oraz sektora gier komputerowych dały pozytywny rezultat. Dodatkowo selekcyjne podejście do polskich spółek o średniej kapitalizacji, które mają cykliczny charakter biznesu (np. Apator, Kętu, Torpol) również miały pozytywny wpływ.

W części obligacyjnej początek roku (styczeń i luty) został wykorzystany do zwiększenia zaangażowania w długoterminowe obligacje, które zostały przecenione w 2016 roku (rentowności rosły, a ceny obligacji spadały). W marcu 2017 r. rentowność polskich długoterminowych obligacji skarbowych spadła z poziomu 3,80% do poziomu 3,50% i to właśnie ten miesiąc jest w głównej mierze odpowiedzialny za atrakcyjną stopę zwrotu z części obligacyjnej w pierwszym kwartale 2017r.

Analizując część dłużną za okres ostatnich 12 miesięcy, warto pamiętać o tym, że w roku 2016 obserwowaliśmy wzrost rentowności na całej krzywej dochodowości. Taka sytuacja uniemożliwiała wypracowanie wysokich stóp zwrotu na części dłużnej subfunduszu. Niska ekspozycja na ryzyko stopy procentowej (krótszy termin zapadalności obligacji w portfelu) miała na celu zminimalizowanie strat. Można to było uzyskać m.in. poprzez zwiększenie alokacji w obligacje o zmiennym kuponie, które są niewrażliwe na zmiany rentowności. Ograniczony udział obligacji długoterminowych w portfelu pod koniec 2016 roku był wsparciem podczas gwałtownej przeceny w tym okresie.

WYNIKI INWESTYCYJNE FUNDUSZU NA 31.03.2017

STOPA ZWROTU ZA OKRES 31.03.2016 - 31.03.2017

PRZYKŁADOWE SPÓŁKI Z PORTFELA SUBFUNDUSZU INWESTYCYJNEGO

Wybrane akcje spółek, tworzące część wzrostową subfunduszu wg sprawozdania finansowego na 30.06.2016 r.

PRZYKŁADOWE OBLIGACJE Z PORTFELA SUBFUNDUSZU INWESTYCYJNEGO

Wybrane instrumenty dłużne, tworzące dochodową część subfunduszu wg sprawozdania finansowego na 30.06.2016 r.

PERSPEKTYWY DLA SUBFUNDUSZU INWESTYCYJNEGO NA KOLEJNE MIESIĄCE

Zachowanie subfunduszu w kolejnych miesiącach będzie wypadkową zachowania rynku polskich obligacji skarbowych, które stanowią trzon portfela oraz polskich akcji, które są główną częścią aktywów wzrostowych. Nie bez wpływu pozostanie również zachowanie globalnych rynków finansowych, które znajdują częściowe odzwierciedlenie w strukturze portfela i które pośrednio wpływają na zachowanie krajowych aktywów.

Z perspektywy rynku długu obecne poziomy rentowności wydają się atrakcyjne dla posiadaczy polskich obligacji, ponieważ osiągamy dużo wyższe zyski z posiadania obligacji w portfelu niż jeszcze 12 czy 24 miesiące temu. Ten poziom rentowności jest wynikiem trwającej dwa lata przeceny na rynku długu.  Zyskowność 10-letniej polskiej obligacji skarbowej na początku 2015 roku (2 lata temu) zeszła do poziomu 2,05% i od tego momentu konsekwentnie rosła do poziomu 4,00% na początku 2017 roku. Ponieważ obligacje o krótszym terminie zapadalności (2-latki) zdyskontowały już przyszłe podwyżki stóp procentowych przez RPP, to jakiekolwiek potencjalne ruchy ze strony Rady powinny mieć ograniczony negatywny wpływ na wycenę tych papierów. Dodatkowo rentowność obligacji o dłuższym terminie zapadalności w stosunku do obligacji o krótszym terminie zapadalności jest na historycznie wysokich poziomach, co oznacza, iż oczekiwania inflacyjne i premia za ryzyko kredytowe są już uwzględniona w wycenach rynkowych. Patrząc na relatywne zachowanie polskich obligacji skarbowych w stosunku do rynków bazowych (np. rynku niemieckiego) widać, że i pod tym względem polskie papiery dłużne wyglądają atrakcyjnie (mają wyższy poziom rentowności), co może skłaniać inwestorów zagranicznych do powrotu na polski rynek długu. Dywergencje polityk monetarnych na świecie z jakimi mamy obecnie do czynienia (podwyżki stóp procentowych w USA przy nadal dosyć łagodnej polityce monetarnej EBC i RPP) sprawiają, że na rynkach obligacji pojawia się zmienność, a ta daje okazje inwestycyjne dla zarządzających, którzy w aktywny sposób podchodzą do budowy portfela.

Perspektywy dla rynków akcji są uzależnione m.in. od tego jakie będzie dalsze tempo wzrostu gospodarczego w Polsce i na świecie, oraz jak zachowa się inflacja. Jeśli nadal będziemy mieli do czynienia z kontynuacją obecnej dynamiki wzrostu gospodarczego i umiarkowanym wzrostem inflacji to sytuacja ta powinna sprzyjać dalszym, choć już bardziej umiarkowanym, wzrostom na giełdach. Banki centralne mogą w takiej sytuacji nadal prowadzić łagodną politykę monetarną, nie zwiększając tym samym kosztów kredytu dla firm czy gospodarstw domowych. Jeśli natomiast inflacja zaczęłaby rosnąć w szybkim tempie i zmusiła banki centralne do szybkiego zacieśniania polityki monetarnej, taka sytuacja mogłaby nieco popsuć nastroje na giełdach. Poza kwestiami stricte gospodarczymi ważne będą również kwestie polityczne w Europie. W kwietniu zbliżają się wybory prezydenckie we Francji, natomiast w październiku odbędą się wybory parlamentarne w Niemczech. Wynik zarówno jednych i drugich wyborów może pozytywnie, bądź też negatywnie wpłynąć na sentyment do ryzykownych aktywów. Od strony fundamentalnej wparciem dla rynków akcji są dobre wyniki publikowane w ostatnim czasie przez spółki, natomiast nie można zapominać o dosyć wymagających wycenach, które tym wynikom towarzyszą. Oznacza, to że zarządzający musza pozostać aktywni i selekcyjni w wyborze sektorów i spółek do portfela,  tak aby generować ponadprzeciętne wyniki.

MIEJSCE FUNDUSZU INWESTYCYJNEGO W PORTFELU KLIENTA

PKO Stabilnego Wzrostu jest subfunduszem mieszanym, a przez konstrukcję swojego portfela daje znaczną ekspozycję na aktywa dochodowe (obligacje) oraz niewielką (maksymalnie 40%, ale często niższą) ekspozycję na aktywa wzrostowe. Jest więc to rozwiązanie, które samo w sobie zapewnia pewną dywersyfikację aktywów. Patrząc na strukturę geograficzną subfundusz daje ekspozycję głównie na rynek polskich obligacji i akcji, choć część portfela jest również zainwestowane w akcje zagraniczne. Subfundusz jest odpowiedni dla inwestorów, którzy oczekują wyższej stopy zwrotu niż z funduszy dłużnych, a jednocześnie akceptują umiarkowany poziom ryzyka związany z częściową inwestycją w akcje. Jednostki uczestnictwa mogą podlegać umiarkowanym wahaniom.